Kościół pw. św. Józefa Robotnika w Chorzowie

Z e-ncyklopedia
Nieboczowy park3.jpg
Nieboczowy park1.jpg
Nieboczowy park2.jpg

Drewniany kościół pw. św. Józefa Robotnika znajdujący się w Muzeum Górnośląskiego Parku Etnograficznego od 1997 roku, pochodzi ze wsi Nieboczowy nad Odrą, koło Raciborza. W kronice parafialnej z Nieboczowa czytamy, że w tym miejscu znajdowała się niewielka drewniana kaplica, datowana na rok 1380, a wymieniana w źródłach z 1416 roku. Legenda głosi, że w kaplicy modlił się król Jan III Sobieski podążający na odsiecz Wiedniowi (1683). W 1791 roku dobudowano do kaplicy nawę oraz przedsionek i tak powstał kościół w obecnym kształcie. Fundatorami rozbudowy kościoła była rodzina Zdrzałków. Obraz ołtarzowy przedstawiający św. Józefa został podarowany przez rzeźnika z czeskiego Bohumina. Ofiarował on także srebrną monetę, z przeznaczeniem na konserwację obrazu. Obecny obraz ołtarzowy datowany jest na XVIII wiek i pochodzi z kościoła w Ruptawie.

Z czasem, niewielki kościół nie był w stanie pomieścić wiernych i w latach 1929-1931 wzniesiono nowy, murowany kościół, w innym miejscu. Po II wojnie światowej kościół drewniany uległ znacznym zniszczeniom i dewastacji.

W 1971 roku przeniesiono drewniany kościółek do nowo powstałej parafii w Kłokocinie koło Rybnika. Z czasem, w Kłokocinie wzniesiono murowany kościół, a drewniany z Nieboczów po raz drugi przeniesiono, tym razem do skansenu - Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie. Jego rekonstrukcja w nowym miejscu trwała od 1995 do 1997 roku, a jej inicjatorem był ówczesny dyrektor Muzeum Jan Heidenreich.

Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał 28 września 1997 abp Damian Zimoń. W ołtarzu złożono relikwie św. Gaudentego Męczennika. Rektorem kościoła jest proboszcz parafii św. Wawrzyńca w Chorzowie. Jest to drugi drewniany kościół na terenie Chorzowa.

Kościół pw. św. Józefa Robotnika jest orientowany, czyli zwrócony prezbiterium ku wschodowi, otoczony drewnianym parkanem z gontowym daszkiem i szeroką bramą. Do głównego wejścia prowadzi kamienna ścieżka. Z zewnątrz widać niższe i węższe prezbiterium i wyższą kwadratową nawę. Każde z nich nakryte jest osobnym dwuspadowym dachem. Na wieżyczce nad prezbiterium jest blaszany kur, a wewnątrz sygnaturka. Przed przeprowadzką, oryginalnie wewnątrz kościoła znajdowały się dwa ołtarze boczne barokowo-klasycystyczne i obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Obecne wnętrze pochodzi z innych drewnianych kościołów. Zwraca uwagę oryginalne obrotowe tabernakulum znajdujące się w ołtarzu w prezbiterium, zwieńczone figurami Baranka Apokaliptycznego i Aniołów Stróżów po obu stronach. Stacje drogi krzyżowej mają fragmentarycznie zachowane podpisy wykonane w języku staromorawskim. Na balustradzie chóru umieszczona jest płaskorzeźba Arma Christi, przedstawiająca narzędzia męki Pańskiej: krzyż, włócznię, gąbkę.

Od maja do października w każdą niedzielę w kościółku jest celebrowana Msza św.

Bibliografia

Opracowanie własne, JM; Gość Niedzielny, 13 listopada 2022, nr 45/1595, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII