Kołek Augustyn

Kołek Augustyn SVD (1909-1991)

Urodził się 27 sierpnia 1909 w Nieboczowach w rodzinie Jana i Anastazji z d. Łyko. Jak większość mieszkańców Nieboczów do kościoła chodził do Brzezia. W 1923 roku wstąpił do werbistów w Rybniku. Jesienią tego samego roku przeszedł do gimnazjum w Górnej Grupie i w 1928 roku znowu przeszedł do gimnazjum w Rybniku, gdzie w 1950 roku uzyskał maturę. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w St. Gabriel pod Wiedniem, gdzie też 24 sierpnia 1938 otrzymał świę­cenia kapłańskie.

Razem z o. J. Salańczykiem wyjechał 4 sierpnia 1939 do Brazylii. Już 29 września rozpoczął pracę w Rio Azul, a od 1941 roku jako wikariusz vel Matessi. W 1942 roku staje się w Rio Azul samodzielnym proboszczem. Tam w czasie swego pobytu wybudował dwupiętrową szkołę - kolegium dla sióstr Rodziny Maryi, a w samym Rio Azul, kolegium i kaplicę. W 1946 roku przejął duszpasterstwo wśród Polaków w San Jose dos Pinhais, w stanie Parana. Do obsługi miał 22 kaplice, rocznie słuchał około 18 tys. spowiedzi. Wybudował kilka, kaplic z drzewa; w Casuene zakupił dzwony i wprawił witraże do kościoła; w Agadus zbudował kościół, w Palmituo kościół z drzewa, a w Mandirituba rozpoczął budowę kościoła.

Od 1954 roku, przejął duszpasterstwo dużej parafii Seberi w stanie Rio Grande do Sul. Liczba parafian wynosiła około 20 tysięcy, a samych kaplic do obsługi było 35. W Seberi zbudował 3 piętrową szkołę; w budynku tym mieściła się szkoła podstawowa, gimnazjum oraz szkoła pedagogiczna. Jego zasługą było także rozpoczęcie budowy kościoła Królowej Pokoju i doprowadzenie jej do bardzo daleko posuniętego stanu. Na stacjach bocznych zbudował 10 kaplic, w tym 6 murowanych. Dziś Seberi podzielono na 2 parafie. Z parafii wyszło przynajmniej 30 sióstr, 6 kapłanów i 1 brat zakonny. 0. Kołek jest honorowym obywatelem miasta Seberi, a szkoła na linii Levali nosi jego imię "Escola Pe. Augusto". Po powrocie z urlopu w Polsce w 1972 roku został rektorem polskiego kościoła św. Stanisława w Kurytybie. Zmarł 27 czerwca 1991 w Poczta Grossa. Według życzenia pochowany został w Rio Azul w swojej pierwszej placówce misyjnej.

Bibliografia

Nurt SVD 1985, nr 35, s. 327.