Kapliczki i krzyże przydrożne w Dziećkowicach

Dziećkowice - dzielnica Mysłowic - to jedna z najstarszych miejscowości na Górnym Śląsku. Parafia istniała tu już przed 1373 rokiem. Do 1811 roku należała do biskupstwa krakowskiego. Historię tej dzielnicy wyznaczają nie tylko dwa cmentarze, jeden starszy, drugi nowszy, nie tylko stary kościół, ale również stojące przy drodze krzyże wznoszone najczęściej jako wyraz wdzięczności mieszkańców za ocalone życie lub przywrócone zdrowie.

Są tu aż trzy potężne, ale zadbane monumenty. Jeden z nich stoi w połowie najdłuższej ulicy - Długiej, która biegnie przez całą wieś. Drugi i trzeci są na tzw. Jazie, albo jak mówią potocznie mieszkańcy - Jaździe, na samym końcu osady. Wszystkie trzy pochodzą prawie z tego samego czasu, czyli z początku XX wieku. Krzyż przy ulicy Długiej został wzniesiony w miejscu, gdzie podczas zarazy cholery (1837 rok) grzebano zmarłych. Ufundowali go parafianie. Krzyż na Jazie I ufundowali tamtejsi mieszkańcy a na Jazie II - rodzina Skrzypulców. Wszystkie trzy są zadbane, to nie tylko wyraz troski o nie, ale również wiary i pobożności parafian dziećkowickich.

Chlubą Dziećkowic jest stary, ponad sześćsetletni krzyż. Nie jest to krzyż przydrożny, ale kościelny. Ten krzyż jest najstarszą pamiątką parafii dziećkowickiej, pochodzi z pierwszego kościoła zbudowanego około 1370 roku. Według protokołów wizytacyjnych z 1598 i 1611 roku znajdował się on pośrodku, na tzw. tęczy - belce poprzecznej między nawą a prezbiterium. Korpus metalowy odlany w części i złożony pochodzi z drugiego kościoła, wybudowanego w 1673 roku. Kościół został rozebrany w 1888 roku, a krzyż umieszczono w kaplicy cmentarnej, gdzie był do 1970 roku. Został potem oczyszczony i przeniesiony do kościoła. Szacowny zabytek umieszczono w środku kościoła, blisko ołtarza gdzie jego właściwe miejsce i stanowi chlubę dziećkowickiej parafii.

Bibliografia

Opracowanie własne.