Kałuża Karol

Z e-ncyklopedia

Kałuża Karol (1899-1943), proboszcz w Skoczowie

Urodził się 21 października 1899 w Załężu w biednej i licznej rodzinie górniczej Jana i Bronisławy z d. Kretów. Uczęszczał do gimnazjum w Katowicach. Chcąc „uniknąć” niemieckiej matury udał się do Bytomia, gdzie 10 października 1920 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze, do końca marca 1921 roku, pracował w bytomskim Komisariacie Plebiscytowym. W październiku 1921 roku został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął naukę na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1923 roku był jednym z pierwszych kleryków należących do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 20 czerwca 1926 przyjął święcenia kapłańskie.

W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w Jedłowniku. Jako wikariusz pełnił posługę w parafiach: św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Nowej Wsi (1926-1929), św. Jadwigi w Królewskiej Hucie (Chorzów; od 15 maja 1929 - 31 sierpnia 1930), w Mikołowie (od 1 września 1930 - 13 stycznia 1939). 14 stycznia 1939 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Skoczowie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). W maju 1940 roku został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie w Dachau. Stamtąd przewieziony do kamieniołomów w Gusen. 8 grudnia 1940 trafił z powrotem do Dachau, gdzie zginął 9 listopada 1943. Posiadał wybitne zdolności pedagogiczne.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Karola Kałuży; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 10-12, s. 194; Martyrologium, s. 180; Represje wobec duchowieństwa, s. 18; Służba wojskowa, s. 96, 97; Weiler, s. 332.