Honoriusz I

Z e-ncyklopedia

Honoriusz I (?-638), papież

Syn konsula Petroniusza, został papieżem już w dwa dni po śmierci swojego poprzednika Bonifacego V (27 października 625). Był on uczniem Grzegorza I. Ponieważ administracja bizantyjska zupełnie zawiodła, musiał udzielać wskazówek urzędnikom cesarskim w Italii i przejął na siebie obowiązki państwa. Dzięki jego doskonałemu zarządzaniu dobrami kościelnymi zbudowano i ozdobiono wiele kościołów rzymskich. Skutecznie dbał o utrzymanie prymatu Rzymu wobec wszystkich krajów. Doprowadził do złagodzenia rywalizacji między Rawenną, a Rzymem, zreformował również studia kościelne. Po chrzcie w 634 roku Eadwina króla Nortumbrji Honoriusz wysłał mu pismo z życzeniami i napomnieniami. Jego troska o Kościół anglosaski wyrażała się również udzieleniem paliusza arcybiskupom York i Canterbury oraz wysłaniem do Wessex z misją św. Birinusa, który założył swoją siedzibę biskupią w Dorchester. Poza chrystianizacją Anglii Honoriuszowi zależało również na sprowadzeniu na łono Kościoła arian. W składanym w średniowieczu, przy wstępowaniu na tron papieży, wyznaniu wiary wyklinano Honoriusza I ponieważ miał się dopuścić herezji. Leon II jednakże jego winę sprowadził do dużego niedbalstwa, choć z początku również zarzucał Honoriuszowi sprzeniewierzenie się nauce apostolskiej. Owe niedbalstwo dotyczyło sporu Sofroniusza z Sergiuszem. Honoriusz nie czekając na odpowiedź Sofoniusza odpisał na list Sergiusza. Utarczkę o jedno czy dwojakie działanie Chrystusa nazwał próżną i szkodliwą kłótnią oraz zakazał stosowania tych terminów. Oświadczył: „ Wyznajemy jedną wolę Pana Jezusa Chrystusa, albowiem Bóg na pewno nie przyjął na siebie naszej winy, lecz tylko naszą naturę, a najwidoczniej taką, jaką stworzył przed upadkiem pierwszych rodziców, a nie tę, którą dziedziczy ludzkość po ich upadku”. Dogłębna analiza jego pisma wykazuje, że nie opowiadał się jednak za monoteletyzmem. Opisywał jedynie moralną jedność woli w Chrystusie i wykluczał istnienie u Niego ludzkiej grzesznej woli. Kościół Rzymski nigdy nie uznał oficjalnie, by wyznawał on naukę heretycką lub skłaniał się do niej. Zmarł 12 października 638 w Rzymie. Pochowany w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie.

Bibliografia

J. Dyl, Honoriusz I, EK, t. 6, Lublin 1993, kol. 1212; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 70-72; Rudolf Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 28-29; Seppelt i Löffler, Dzieje Papieży, Poznań 1936, s. 112-114; Encyklopedia Katolicka, tom VI, Lublin 1993, s. 1211.