Hlond Jan
Hlond Jan Paweł (1888-1940), lekarz, powstaniec śląski, brat kard. Augusta Hlonda
Urodził się 15 czerwca 1888 w Chorzowie Starym, w wielodzietnej rodzinie Jana i Marii z d. Imiela. Jego czterej bracia wstąpili do zakonu salezjanów: ks. August Hlond, pierwszy biskup katowicki, prymas Polski, ks. Antoni Hlond (Chlondowski), kompozytor, ks. Ignacy Hlond, misjonarz oraz Klemens Hlond, brat zakonny SDB i także misjonarz. Do szkoły powszechnej i gimnazjum uczęszczał w Mysłowicach. Egzamin dojrzałości zdał w Pszczynie 17 lutego 1910. Na Wydział Medyczny Uniwersytetu w Wiedniu został zapisany 7 kwietnia 1910, gdzie zaliczył dwa semestry. Następnie został zapisany na Wydział Medyczny Uniwersytetu we Wrocławiu. W 1914 roku zdał pierwszy egzamin lekarski i został wcielony do armii pruskiej jako lekarz polowy. Egzamin doktorski złożył we Wrocławiu 22 lutego 1918, a następnie nostryfikował go w Poznaniu. Należał do Polskiej Korporacji Studenckiej "Silesia" (członek honorowy).
Prowadził prywatną praktykę lekarską; był dermatologiem. Był prezesem Okręgu Śląskiego Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich RP, stanął na czele komitetu budowy kościoła garnizonowego w Katowicach, wchodził w skład Głównego Zarządu Budowy katedry Chrystusa Króla w Katowicach. W sierpniu 1939 roku został powołany do wojska. Zginął w Starobielsku.
Bibliografia
J. Konieczny, Pochodzenie oraz dzieciństwo Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda, SSHT 33 (2000), s. 356-365.
| |||||