Fryderyk Wilhelm IV Hohenzollern

Fryderyk Wilhelm IV (1795-1861), król Prus

Urodził się 15 października 1795 roku w Berlinie. Był synem Fryderyka Wilhelma III i Luizy, księżniczki Hesji-Darmstadt. Jego żoną była Elżbieta, córka króla Bawarii Maksymiliana I Józefa, którą poślubił w 1823 roku. Nie doczekał się potomstwa. Król Prus w latach 1840-1861.

Był wszechstronnie uzdolniony. W sferze jego największych zainteresowań pozostawała sztuka. Był człowiekiem bardzo religijnym i głęboko przekonanym o boskim posłannictwie monarchy. Po objęciu tronu w 1840 roku ogłosił amnestię dla więźniów politycznych. Starał się również załagodzić konflikt z Kościołem katolickim. W obliczu wydarzeń rewolucyjnych w Paryżu i Wiedniu, tzw. Wiosny Ludów zwołał zjednoczony Landtag (18 marca 1848), obiecując nadanie Prusom konstytucji. Nie zdołał jednak zapobiec wybuchowi walk ulicznych w Berlinie w nocy z 18 na 19 marca 1848. Zgodził się za to na utworzenie rządu liberałów i zwołanie Zgromadzenia Narodowego. Udało mu się jednak w czasie osłabienia nastrojów rewolucyjnych rozwiązać Zgromadzenie i nadać konstytucję (5 grudnia 1848). Po rewizji zbyt liberalnych artykułów konstytucji, niechętnie złożył na nią przysięgę 6 lutego 1850. Od tej pory Prusy stały się monarchią konstytucyjną. W kwietniu 1849 roku dał wyraz swej konserwatywnej postawie odrzucając koronę cesarską, którą ofiarowali mu nie władcy państw niemieckich, ale rewolucyjne Zgromadzenie Narodowe we Frankfurcie nad Menem. Konstytucja nadal pozostawiała mu silną pozycję. W ostatnich latach panowania Fryderyka Wilhelma IV, premierem Prus został konserwatysta Otto von Manteuffel.

W 1857 roku miał pierwszy atak apopleksji, który spowodował upośledzenie mowy i postępujący paraliż. Dlatego w 1858 roku regencję objął jego brat, przyszły cesarz Wilhelm I. Monarcha zmarł 2 stycznia 1861 w pałacu Sanssouci w Poczdamie. Został pochowany w krypcie kościoła Pokoju (Friedenskirche) w Poczdamie.

Bibliografia

Słownik władców Europy nowożytnej i najnowszej, pod red. M. Serwańskiego i J. Dobosza, Poznań 1998, s. 132-133.