Fin dalla prima

Pap. Pius X - motu prioprio Fin dalla prima

Pius X - Dokument o chrześcijańskiej akcji ludowej z 18 grudnia 1903.

Motu proprio, to list z własnej inicjatywy papieża o charakterze dekretu. Popierał on dziewiętnasty kongres katolicki w Bolonii, który wykazał co można osiągnąć pożytecznego i zbawiennego wśród ludu. Dokument ten powstał po wywołanej niezgodzie przez polemikę, która mogła podzielić katolików, a dokument ten miał wzmocnić jedność postępowania wszystkich umysłów akcji katolickiej. Pius X wspomina o encyklikach Leona XIII, którego daje za dobry przykład jak pożyteczne jest popieranie ludowej akcji chrześcijańskiej i dzięki jego encyklikom chce zająć się słusznemu kierownictwu tej akcji i korzystając z nich wskazuje zasady, które każdy katolik powinien przestrzegać.

Dokument rozpoczyna się od stwierdzenia, że społeczeństwo jest nierówne takie jakim je Bóg ustanowił i nie można go zrównać, a równość polega na tym, że wszyscy jesteśmy stworzeni przez Boga i odkupieni przez Jezusa Chrystusa i wszyscy będziemy sądzeni ze swoich czynów sprawiedliwie. W porządku ustanowionym przez Boga są biedni jak i bogaci, mądrzy i nieuświadomieni i wszyscy powinniśmy się miłować by osiągnąć niebo i pomagać sobie tu na ziemi. Do człowieka należą wszystkie dobra, które są na ziemi nawet te, które są nieodnawialne. Własność prywatna istnieje z prawa naturalnego i istnieje wolność co do jej rozporządzania. Spory pomiędzy pracodawcami i pracownikami powinny być rozwiązywane mając na uwadze miłość do bliźniego i za nadrzędne powinno być kierowanie się sprawiedliwością. Robotnicy powinni z godnością wykonywać swoją pracę mając na uwadze szacunek dla swojego pracodawcy i nie odpłacać się zemstą za niegodziwe wobec nich czyny pracodawców. Do obowiązków pracodawcy należy sprawiedliwe wynagrodzenie robotników, a także pozwolenie im wykonywania swoich religijnych obowiązków i nie nadużywania ich zdrowia i czasu do pracy ponad siły, rozdzielając tę pracę sprawiedliwie dla osób o odpowiedniej płci bądź wieku.

Bogaci kierując się miłością zobowiązani są do dzielenia się swoim majątkiem z biednymi, co będzie rozliczone w dniu sądu o czym zaświadcza Jezus Chrystus. Biedni nie powinni czuć się gorszy i przyjmować pomoc od bogatych, biorąc przykład z Jezusa Chrystusa, który wybrał biedę odrzucając bogactwo dla zasług w niebie. Robotnikom pomagać winni pracodawcy jak i sama klasa robotnicza, zorganizowana przez instytucje, w celu zjednoczenia się tych dwóch klas społecznych. Akcja chrześcijańska jako demokracja chrześcijańska jako władza niech różni się od demokracji socjalnej i ma wzbudzać zasady wiary i moralności katolickiej szanując własność prywatną. Demokracja chrześcijańska nie może się mieszać w politykę (zaznaczone jest, że we Włoszech jest to wzbronione dla każdego katolika) a służyć ku dobru społeczeństwa na podstawie prawa naturalnego i Ewangelii. Demokracja chrześcijańska jest podległa władzy kościelnej, a więc biskupom i ich przedstawicielom, bo godne pochwały są tylko te rzeczy, które są zatwierdzone przez pasterza. We Włoszech akcją demokratyczną chrześcijańską ku jedności powinny się zajmować Kongresy i Komitety katolickie, które otrzymały kierownictwo od Piusa IX i Leona XIII, a które to dobrze zasłużyły się Kościołowi podlegając władzy biskupów. Pisarze katoliccy w swoich tekstach niechaj poddadzą się zupełnie rozumem i wolą, podobnie jak inni wierni, Biskupom i Papieżowi. Inni pisarze demokracji chrześcijańskiej równi katolickim również powinni podlegać cenzurze swoich tekstów, nawet tekstów technicznym. W swoich pismach niech nie używają obelg, a kierują się miłością i pozwalając rozwiązywać spory pomiędzy sobą swojej władzy. Teksty, w których wspierają robotników niech nie napawają gniewem do pracodawców, ze względu na to aby spojrzeć na Chrystusa, który związał ludzi miłością, a prace by traktowano jako wzajemne dobro. Zasady te niech będą wygłaszane we wszystkich stowarzyszeniach katolickich i aby stały się czynem dla nas, bo przestrzeganie praw Bożych i kościelnych jest obowiązkiem każdego chrześcijanina.

Tekst motu prioprio: Papież Pius X - motu prioprio Fin dalla prima z 18 XII 1903

Bibliografia

Opracowanie własne.