Feliks IV

Z e-ncyklopedia

Św. Feliks IV (zm. 530), papież

Urodził się w Sannio w Benewencie. Był członkiem delegacji posłanej w 519 roku do Konstantynopola przez papieża Hormizdasa. Zanim został biskupem Rzymu, był kardynałem kościoła Santi Silvestro e Martino. Urząd papieski objął 12 lipca 526. Do jego wyboru przyczynił się cesarz Teodoryk Wielki, który wybrał go do realizacji własnych celów. Jednakże papież Feliks był wierny Kościołowi i został wypędzony przez króla Ostrogotów. Zmarł 22 września 530. Papieża Feliksa pochowano w portyku Bazyliki Świętego Piotra.

Zasłynął on jako wielki znawca pism św. Augustyna. Jest wspominany jako strażnik zgodności wiary z Ewangelią i Tradycją Kościoła. Za jego pontyfikatu powstał słynny klasztor benedyktynów na Monte Cassino założony przez Benedykta z Nursji, a Kościół rzymski za jego panowania przejął szereg świątyń pogańskich na Forum Romanum. Papież Feliks chciał uniknąć wpływów świeckich na wybór kolejnego papieża, dlatego wskazał swojego następcę Bonifacego. Decyzja Feliksa nie spodobała się ówczesnemu cesarzowi Bizancjum Justynianowi I, ponieważ on miał innego kandydata na biskupa Rzymu. Schizma trwała krótko, rywal Bonifacego o imieniu Dioskuros zmarł zaledwie trzy tygodnie po elekcji.

  • Kościół czci św. Feliksa w liturgii 22 września.

Bibliografia

R.P. McBrien, Leksykon papieży - pontyfikaty od Piotra Apostoła do Jana Pawła II, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2003; J.N.D. Kelly, Encyklopedia papieży, przeł. i uzup. T. Szafrański, Wyd. PIW, Warszawa 2006.