Ecclesiam a Jesu Christo

Z e-ncyklopedia

Ecclesiam a Jesu Christo

Pius VII 3.jpg

Konstytucja Piusa VII z 13 września 1821. Ecclesiam a Jesu Christo w tłumaczeniu na język polski znaczy Kościół Jezusa Chrystusa.

Encyklika dotyczy kwestii tajnych stowarzyszeń karbonariuszy. Papież dokonuje charakteryzacji poglądów i działalności tych grup. Wymieniając ich cechy, zwraca uwagę na tajemniczość, dążenie do wprowadzania wolności religijnej, nadużycia moralne, wzniecanie buntów przeciw władzy.

Z samej nazwy encykliki, która wzięła się od pierwszych słów w niej zawartych, można wywnioskować, iż zagłębiona jest w fundamencie Kościoła, jakim jest Chrystus. Już ów fakt świadczy o powadze i istocie tego dokumentu, a w pierwszym rozdziale zostaje rozwinięty i wyakcentowany, co stanowi wprowadzenie do całości. W kolejnych dwóch rozdziałach Pius VII podkreśla, iż "Stolica Apostolska [...] już od dawna wszystkich ostrzegała i zalecała, aby zabroniono działalności takich zgromadzeń".

Zaznaczone zostaje także, że przez nieposłuszeństwo Stolicy Apostolskiej, powstają coraz to nowsze tajne stowarzyszenia. Dalej papież zajmuje się kwestią funkcjonowania stowarzyszenia karbonariuszy. Zaznacza, iż promują oni wolność religijną, twierdząc, że każdy powinien iść za głosem swojego sumienia i swawolnie traktować założenia jakiejkolwiek religii. Zauważa wykorzystywanie męki Jezusa Chrystusa przez karbonariuszy do swoich rytuałów. Napomknięty zostaje także temat nienawiści, którą stowarzyszenie żywi względem Stolicy Apostolskiej. Karbonariusze wszelkie swoje działania okrywają ścisłą tajemnicą, a w przypadku, gdy ktoś tajemnicy nie dochowa, dopuszczają nawet śmierć takiej osoby. Chcąc utwierdzić swoje stanowisko, Pius VII odwołuje się do Pisma Świętego oraz przedstawia przykład papieży, Klemensa XII i Benedykta XIV, którzy w swoich konstytucjach surowo zabraniali wprowadzania praktyk stosowanych przez karbonariuszy. Uwieńczeniem całości jest bezwzględny zakaz wstępowania komukolwiek do stowarzyszenia karbonariuszy, a także korzystania z materiałów z nimi powiązanych. Konsekwencją złamania zakazu jest bezwzględne nałożenie ekskomuniki, która zdjęta może zostać jedynie w momencie zagrożenia życia.

Bibliografia

Opracowanie własne.