Drozdek Paweł

Z e-ncyklopedia

Drozdek Paweł (1878-1945), proboszcz w Jędrysku

Urodził się 11 stycznia 1878 w Ujeździe w rodzinie kapelusznika Antoniego i Marii z d. Henkel. Był młodszym bratem ks. Franciszka Drozdka. W 1886 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Bytomiu. 14 lutego 1899 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie był członkiem „Kółka Polskiego".

20 czerwca 1903 przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w parafiach: Ujazd (od czerwca do października 1903 roku), Żory (1903-1905), Weissensee k. Berlina (1905 - 31 listopada 1906), Szczecin (1 grudnia 1906 - 4 lipca 1908), Świętochłowice (5 lipca 1908 - 9 kwietnia 1911), Rybnik (10 kwietnia 1911-1912), Dobrodzień (do 9 lipca 1912), Opole (10 lipca 1912 - 31 listopada 1912). Wszystkie te zmiany następowały pod naciskiem rządu pruskiego.

1 grudnia 1912 ze względów zdrowotnych, został skierowany do pomocy w parafii w Mikulczycach. 1 października 1919 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Jędrysku. W kwietniu 1921 roku został pobity przez bojówkarzy niemieckich i uwięziony w Wołczynie. Pomimo tego, zarzucano mu w pierwszych latach po dołączeniu części Górnego Śląska do Polski, nastawienie proniemieckie. We wrześniu 1939 roku został na kilka tygodni aresztowany. Ponownie uwięziony pod koniec 1942 roku stanął przed sądem doraźnym w Opolu, który 4 grudnia 1942 skazał go na trzy lata więzienia za szkalowanie partii hitlerowskiej i zapowiedź klęski Niemiec. Zesłany do więzienia karnego w Budziszynie (Bautzen) stanął znowu przed sądem doraźnym w Dreźnie, który zasądził kolejne trzy lata więzienia za podburzanie współwięźniów.

Przez trzy lata odsiadywał karę w Budziszynie (Bautzen), zapisując swe wspomnienia i uwagi na kartkach brewiarza i między wierszami otrzymanych listów z domu, które rodzina po śmierci wydostała jako cenny dokument. Zmarł w 5 stycznia 1945 w więzieniu w Magdeburgu. 11 stycznia został pogrzebany na cmentarzu w Magdeburgu w asyście wszystkich księży magdeburskich. Gestapo zabroniło urządzanie uroczystego nabożeństwa w jego parafialnym kościele w Jędrysku. Po 71. latach wypełniła się jego ostatnia wola. 8 października 2016 spoczął na cmentarzu niedaleko od kościoła św. Józefa w Jędrysku pogrzebany wśród swoich parafian. Mszy żałobnej przewodniczył abp senior Damian Zimoń. Obecny był proboszcz parafii w Magdeburgu, na terenie której pierwotnie był pochowany ks. Drozdek. Odczytano listy biskupów gliwickich bp. Jana Kopca i bp. seniora Jana Wieczorka. Ks. infułat Paweł Pyrchała z Zabrza opowiedział o kazaniu napisanym odręcznie przez zmarłego kapłana, które dzień wcześniej znalazł na strychu probostwa. To właśnie ks. infułat wraz z obecnym proboszczem parafii w Jędrysku ks. Wojciechem Ciosmakiem podjęli się trudu realizacji ostatniej woli ks. Drozdka. W ich obecności 12 września na cmentarzu w Magdeburgu odbyła się ekshumacja szczątków. Ciało pochowane było w dwóch trumnach - z myślą o przyszłej ekshumacji. Włożono do nich zakorkowaną butelkę z pismem informującym o ważnych datach z życia zmarłego.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Pawła Drozdka; Schematyzm 1924-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1971, nr 1-3, s. 51; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 183; Myszor, Historia diecezji, s. 182; Wojskowa służba, s. 141; Martyrologium, s. 172-173; A. Hanich, Martyrologium duchowieństwa Śląska Opolskiego w latach II wojny światowej, Opole 2009, s. 121; T. Lichota, Hitler tej wojny nie wygra!, opowieść o księdzu Pawle Drozdku, "Z tej Ziemi" Śląski kalendarz katolicki na rok 1993, Katowice 1992, s. 71-73; [1] (dostęp 12.10.2016); (sz), Wrócił do swoich, GN 2016, nr 42, s. II (Gość Katowicki).