Daniel Stanisław

Daniel Stanisław (1908-1989), proboszcz w Morgach

Urodził się 2 maja 1908 w Szczurowej w powiecie brzeskim. Był synem rolnika Jana i Katarzyny z d. Daniel. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Szczurowej. Następnie uczył się w gimnazjum w Tarnowie. Egzamin dojrzałości zdał w 1928 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: Narodzenia NMP w Pszowie i św. Józefa w Rudzie. Jego pierwszą stałą placówką wikariuszowską była parafia NSPJ w Piotrowicach. Był ponadto katechetą w miejscowej szkole dokształcającej i szkole wiejskiej w Ochojcu. Od sierpnia 1934 roku był wikariuszem w parafii św. Jadwigi w Szopienicach. W styczniu 1935 roku został mianowany katechetą w Miejskim Gimnazjum Żeńskim w Mysłowicach. Od kwietnia 1938 roku katechizował ponadto w Państwowym Seminarium Ochroniarskim w Mysłowicach. W tymże roku otrzymał także nominację na kapelana mysłowickiego hufca męskiego i żeńskiego.

Po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku jako kapelan rezerwy Wojska Polskiego, wycofał się z jego oddziałami przez Tarnów i Przemyśl do Lwowa, gdzie pozostał do stycznia 1940 roku. Następnie przybył do rodzinnej Szczurowej i rozpoczął starania o powrót na Górny Śląsk. Ponieważ nie uzyskał zezwolenia, pomagał w duszpasterstwie w Szczurowej i okolicy. Przez cały okres okupacji hitlerowskiej utrzymywał kontakt z duchowieństwem śląskim przebywającym w Generalnej Guberni. W lutym 1945 roku powrócił do diecezji katowickiej. Miesiąc później został skierowany jako katecheta do Państwowego Gimnazjum Męskiego i Żeńskiego oraz Seminarium dla Wychowawczyń Przedszkoli w Mysłowicach. W styczniu 1946 roku mianowano go kapelanem hufca harcerskiego w Mysłowicach i Szopienicach. W tym samym roku zdał egzamin proboszczowski.

W czerwcu 1948 roku otrzymał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. W 1951 roku przez kilka miesięcy był zastępcą rektora kościoła filialnego pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Międzyrzeczu k. Pszczyny , a następnie wikariuszem w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach. W sierpniu 1952 roku został mianowany lokalistą w Morgach. Bp Stanisław Adamski polecił mu wówczas zorganizowanie tam stacji duszpasterskiej. W krótkich odstępach czasu ks. Daniel otrzymywał kolejne nominacje na: kuratusa, administratora i wreszcie proboszcza nowo utworzonej parafii św. Jacka w Morgach. W 1979 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Bielsku, gdzie w miarę możliwości pomagał w duszpasterstwie. Zmarł 16 lipca 1989 w Bielsku-Białej. Został pochowany w rodzinnej Szczurowej.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Stanisława Daniela; Schematyzm 1934-1986; Represje wobec duchowieństwa, s. 69, 241.