Czapliński Marek

Czapliński Marek (1940-), historyk

Urodził się 31 grudnia 1940 w Krakowie, w rodzinie Władysława Czaplińskiego. W 1946 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Wrocławia, gdzie ojciec otrzymał stanowisko profesora na Uniwersytecie Wrocławskim. We Wrocławiu ukończył V Liceum Ogólnokształcące. W 1958 roku rozpoczął studia historyczne w Uniwersytecie Wrocławskim. Pisał pracę magisterską na seminarium prof. dr. Adama Galosa. Po ukończeniu studiów w 1963 roku rozpoczął pracę w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej, a po roku przeszedł do Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Pracą doktorską była biografia polskiego dziennikarza, wydawcy i działacza polityczno - społecznego z Górnego Śląska, Adama Napieralskiego (obrona w grudniu 1970).

Od 1966 roku przeszedł do pracy w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego początkowo jako asystent, potem starszy asystent, a od 1971 roku adiunkt. Po doktoracie postanowił rozszerzyć wachlarz zainteresowań o wiążące się z polityką zagraniczną sprawy wewnętrzne Niemiec i próbował pracy badawczej w zakresie dziejów propagandy morskiej Rzeszy wilhelmińskiej. Odbył staż naukowy na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, a następnie przebywał w Lipsku, aby zapoznać się z najnowszą literaturą. Dzięki stypendium DAAD mógł zbadać akta archiwów niemieckich w Bonn, Koblencji i Fryburgu bryzgowijskim. Tematem pracy habilitacyjnej stała się charakterystyka grupy urzędników kolonialnych pomyślana zarówno jako analiza grupy społecznej, jak i jej specyficznej mentalności. Jesienią 1983 roku odbyło się kolokwium habilitacyjne. Praca habilitacyjna ukazała się nakładem Ossolineum pt. Biurokracja niemieckiego imperium kolonialnego. Charakterystyka urzędników kolonialnych. Z przyczyn politycznych dopiero w 1987 roku uzyskał nominację na docenta w Uniwersytecie Wrocławskim.

Po habilitacji przedmiotem jego badań były: dzieje miast śląskich; niemieccy urzędnicy na Górnym Śląsku; polityka pruska względem Górnoślązaków; pamięć historyczna i tożsamość Ślązaków; gospodarka śląska okresu hitlerowskiego; deficyty badań śląskoznawczych. Po uzyskaniu tytułu profesorskiego zainteresował się dziejami miast dolnośląskich.

W czasie pobytów w Niemieckiej Republice Federalnej wygłaszał odczyty w Marburgu, Moguncji i Wuerzburgu. W latach 90. brał udział z referatami w licznych konferencjach naukowych w ośrodkach naukowych: Leuven (Belgia), Graz (Austria) i Utrecht (Holandia), Lyon (Francja) oraz w 5 konferencjach międzynarodowych (w Mądralinie pod Warszawą, w Bautzen, Goerlitz, Bad Honnef, Słubicach, Warszawie). Brał też udział w szeregu konferencji i sympozjów krajowych. Na wiosnę 2013 roku wspólnie z Schlesisches Museum w Goerlitz przygotowywał konferencję Śląskie miejsca pamięci.

Wykładał historię powszechną XIX i XX wieku, historię krajów anglojęzycznych, historię krajów niemieckojęzycznych, historię Śląska, prowadził seminaria licencjackie, magisterskie oraz doktorskie. Pod jego kierunkiem ukończyło dysertacje doktorskie 5 osób. Był recenzentem 8 prac doktorskich, 3 habilitacyjnych, w 4 postępowaniach o tytuł profesorski. Wielokrotnie recenzował projekty dla Komitetu Badań Naukowych. W latach 1984-1986 był prodziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, następnie w latach 1987-1990 wicedyrektorem Instytutu Historycznego tegoż wydziału, w latach 1990-1996 Dziekanem Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jest członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Komisji Nauk Historycznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu, Instytutu Zachodniego w Poznaniu, Instytutu Śląskiego w Opolu, Polskiego Towarzystwa Historycznego, od 2003 roku jest członkiem Rady Redakcyjnej Przeglądu Historycznego wydawanego w Warszawie. W latach 2001-2010 był członkiem Rady Redakcyjnej Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych.

7 lipca 1993 odebrał z rąk Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej nadanie tytułu profesora nauk humanistycznych. Z dniem 1 grudnia 1993 został na stałe mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Wrocławskim.

Patrz także: Czapliński Marek - bibliografia

Bibliografia

Opracowanie własne, JM