Cmentarz - Dębieńsko

Początkowo zmarłych grzebano najpierw wokół drewnianego, potem zaś murowanego kościoła pw. św. Jerzego. Zarówno cmentarz, jak i kościółek były ogrodzone murem z masywnymi filarami oraz płotem ze sztachet. W rogu nekropolii znajdowała się kostnica. Kościół i cmentarz utrzymywane były dzięki różnorodnym fundacjom, z mniejszym lub większym kapitałem założycielskim. Ta forma pomocy instytucjom kościelnym przetrwała do wybuchu I wojny światowej.

Od lat 50. XIX wieku zaczęło brakować wolnych miejsc na przykościelnym cmentarzu. Ostatnich pochówków dokonano tam w 1926 roku. Stąd też jeszcze w 1894 roku zakupiono u właściciela wsi Otto Hegenscheidta teren - 2 morgi na wzniesieniu na granicy pól dworskich i gminnych - pod nową nekropolię. Cmentarz został poświęcony w kwietniu 1895 roku i jeszcze w tym samym miesiącu dokonano tam pierwszych pochówków. Kilka lat później nekropolia została otoczona płotem.

Na cmentarzu znajduje się pomnik, który został poświęcony Tym, którzy złożyli życie za Polskę w Postaniach Śląskich 1919-1920-1921. Pomordowanym przez okupanta i poległym na polach walki za naszą wolność 1939-1945. Obok znajduje się mniejsza, granitowa tablica z inskrypcją: Katyń/ Kozielsk Starobielsk/ Ostaszków/ pamięci pomordowanych/ kwiecień 1940 r./ Józef Kania, Sylwester Słupik/ Stefan Białas, Henryk Szołtysek/ Alojzy Wyciślik, Antoni Zuszek.

Właścicieli wsi - głównie z rodu Welczek - grzebano w krypcie mieszczącej się pod kościołem.

Bibliografia

B. Profaska, Dzieje Dębieńska, Czerwionka-Leszczyny 1998, s. 79 i 80-81; A. Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 147.