Bima Alojzy

Bima Alojzy (1913-2008)

Urodził się 17 czerwca 1913 w Grodźcu Śląskim k. Skoczowa. Rodzicami jego byli Marcin i Katarzyna z d. Małysz. Najpierw uczył się w szkole powszechnej w Grodźcu, a potem w szkole wydziałowej. W 1928 roku został przyjęty do trzeciej klasy Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Cieszynie. Po zdaniu w 1934 roku egzaminu dojrzałości wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę magisterską napisał na temat: Prześladowanie Kościoła za Mikołaja I. Święcenia subdiakonatu otrzymał 17 grudnia 1938, diakonatu - 4 marca 1939, a kapłaństwa - 25 czerwca 1939.

Od 15 lipca 1939 był na zastępstwie w rodzinnej parafii w Grodźcu. Potem od 4 listopada 1939 był wikariuszem w Wędryni na Zaolziu. Od 19 kwietnia 1940 zastępował aresztowanego ks. Kulę, proboszcza parafii św. Małgorzaty w Dębowcu. W 1941 roku został ukarany grzywną 200 marek za uroczyste obchodzenie Wniebowstąpienia Pańskiego i Bożego Ciała. Po śmierci ks. Kuli został 20 stycznia 1942 mianowany administratorem w Dębowcu. Potem od 27 sierpnia 1945 był wikariuszem w parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli. W pierwszej połowie czerwca 1946 roku był substytutem w parafii św. Jerzego w Puńcowie, a dnia 17. tegoż miesiąca został ustanowiony administratorem parafii św. Marcina w Lesznej Górnej.

6 grudnia 1950 mianowano go administratorem excurrendo w parafii w Puńcowie. 15 grudnia t.r. w uznaniu dotychczasowej, gorliwej działalności duszpasterskiej otrzymał prawo do używania tytułu proboszcza i do noszenia pelerynki proboszczowskiej. 3 lutego 1951 został przeniesiony do Puńcowa, jako administrator. Nadal pozostawiono mu troskę duszpasterską o parafię Leszna Górna, którą odtąd miał zawiadywać jako wikariusz-ekonom. Włączył się w Ruch Księży Patriotów, był członkiem Okręgowej Komisji Księży od 3 marca 1953 (leg. nr 308544).

Od 1956 roku był proboszczem w rodzinnej parafii św. Bartłomieja Apostoła w Grodźcu. Parafia ta była bardzo rozległa, należało do niej pięć wiosek, cztery szkoły, trzy kościoły, a czwarty był w budowie. Miał tygodniowo 31 godzin katechezy. Należał do Unii Apostolskiej Duchowieństwa. 1 lipca 1978 został - na własną prośbę - przeniesiony na emeryturę. Zamieszkał w Świętoszówce należącej do parafii Grodziec. Zmarł 3 stycznia 2008 w szpitalu w Bystrej. Pochowany został w Grodźcu Śląskim.

Bibliografia

J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 107; Schematyzm 1947- 2007; J. Pawliczek, Nekrolog, WA 2008, nr 2, s. 112; B. Woźnica, Te Deum za długie lata posługi kapłańskiej, "Z tej ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 1989", s. 87.