Benedykt XI

Z e-ncyklopedia

Bł. Benedykt XI (1240-1304), papież

Niccolò Boccasini urodził się w 1240 roku w Treviso. Jego ojciec był notariuszem, a matka praczką. Zanim został wybrany na papieża jako 14-letni młodzieniec wstąpił do zakonu kaznodziejskiego św. Dominika. Zdobył wykształcenie teologiczne w Wenecji i Genewie. Potem zaczął wykładać teologię. W 1296 roku został wybrany na generała tego zakonu. Przez papieża Bonifacego VIII został mianowany kardynałem i biskupem Ostii. Pośredniczył z ramienia Kościoła katolickiego w zawarciu pokoju między monarchią Francji i Anglii. Był posłany jako legat na Węgry, do Francji i do kilku innych miejsc w Europie - także do Polski, aby pełnić pokojowe misje. W czasie konfliktu papieża z ówczesnym królem Francji zdecydowanie stał po stronie Bonifacego VIII. Nakazał również dominikanom podporządkowanie się zwierzchności następcy świętego Piotra. Gdy papież został porwany, Mikołaj Boccasini sprzeciwiał się temu i pomógł w jego uwolnieniu. Po śmierci Bonifacego VIII został na konklawe w 1303 roku wybrany papieżem i przyjął imię Benedykt XI. Jego pontyfikat nie był długi. Dążył do pokojowej relacji z Filipem IV Pięknym, królem Francji. W tym celu zniósł ekskomunikę z króla i dwóch kardynałów nałożone przez poprzedniego papieża. Papież przebaczył również innym osobom, które brały udział w spisku przeciwko Bonifacemu VIII. Nie zrobił jednak tego w stosunku do jednego dworzanina królewskiego. Był autorytetem wielu komentarzy do ksiąg Pisma Świętego. Zmarł 7 lipca 1304 w Perugii. W 1736 roku papież Klemens XII włączył papieża Benedykta XI do grona błogosławionych Kościoła katolickiego, a jego imię do Martyrologium Rzymskiego wpisał papież Benedykt XIV w 1748 roku. Doczesne szczątki Benedykta XI znajdują się w kościele pw. św. Dominika w Perugii. Był oceniany jako człowiek łagodny, opanowany i rozmodlony.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 7 lipca.

Bibliografia

A. Witkowska, Benedykt XI (hasło), [w:] Encyklopedia Katolicka, Lublin 1985, t. 2, kol. 221; R. Fischer–Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 1990, s. 117; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 232-233.