Adamczak Franciszek

Z e-ncyklopedia

Adamczak Franciszek (1899-1974), proboszcz w Starych Tarnowicach

Adamczak Fr.jpg

Urodził się 3 października 1899 w Essen w rodzinie Stanisława i Agnieszki z d. Niezgódka. Do szkoły elementarnej i gimnazjum uczęszczał w Essen, gdzie w 1919 roku zdał egzamin dojrzałości. Po powrocie z Essen do rodzinnego Ostrowa Wielkopolskiego, skąd pochodzili jego rodzice, wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu i rozpoczął studia teologiczne. W 1921 roku na skutek trudnej sytuacji materialnej w rodzinie i pogarszającego się stanu zdrowia, przerwał studia na okres trzech lat. W 1924 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 20 lutego 1927 w Katowicach z rąk bpa Arkadiusza Lisieckiego w jego prywatnej kaplicy.

W duszpasterstwie jako wikariusz pracował w parafiach: św. Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach (1927) oraz Matki Bożej Bolesnej w Rybniku i św. Antoniego w Rybniku (1927-1929). W lipcu 1929 roku został mianowany katechetą w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym w Rybniku. W 1931 roku zdał egzamin proboszczowski. Po wybuchu II wojny światowej musiał opuścić Górny Śląsk. Do końca okupacji hitlerowskiej przebywał w miejscowości Zimna Wola k. Lwowa. W 1945 roku powrócił do diecezji katowickiej i objął funkcję katechety w Państwowym Liceum i Gimnazjum Męskim w Chorzowie. Po usunięciu z tej szkoły był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: Opatrzności Bożej w Ligocie k. Bielska (obecnie diecezja bielsko-żywiecka) i Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wyrach. W 1951 roku został mianowany administratorem, a po sześciu latach proboszczem parafii św. Marcina w Starych Tarnowicach. Dbał tam o stary, zabytkowy kościół, który w latach sześćdziesiątych gruntownie wyremontował. W 1957 roku zakupił nowe dzwony. Zmarł 10 maja 1974 w Starych Tarnowicach i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Adamczaka; Schematyzm (1929-1977); WD 1927, nr 6, s. 41; 1929, nr 6, s. 51.