Św. Wiktor
Św. Wiktor (zm. ok. 303), rzymski oficer i męczennik chrześcijański za czasów Dioklecjana i Maksymiana
Jak głosi tradycja, 8 lipca 303, Wiktor zaprowadzony przed oblicze prefekta rzymskiego Euticiusa odmówił złożenia ofiary bożkom pogańskim. Po licznych torturach, stanął ponownie przed trybunałem 21 lipca. Skazany na śmierć przez obcięcie członków i łamanie kołem. W więzieniu miał nawrócić trzech strzegących go żołnierzy: Longina, Felicjana i Aleksandra którzy razem z nim ponieśli śmierć męczeńską.
O kulcie, jakim cieszył się św. Wiktor w pierwszych wiekach chrześcijaństwa świadczy wybudowanie w Marsylii w IV wieku, na prawdopodobnym miejscu jego grobu (badania archeologiczne z 1966 roku potwierdziły istnienie grobów na tym miejscu) kościoła pod jego wezwaniem. W V wieku Jan Kasjan założył w tym mieście opactwo św. Wiktora. Zachowały się świadectwa Euchera, arcybiskupa z Lyonu (V w.) Grzegorza z Tours (VI w.) o tym świętym. Jego imię umieszczono w martyrologium lyońskim (IX w.). W 1773 roku Jean – Baptiste Grosson opublikował historię opactwa i kultu św. Wiktora w Marsylii.
- Wspomnienie liturgiczne przypada 21 lipca.
- Na obrazach przedstawiany jest z mieczem, sztandarem i palmą męczeństwa.
Bibliografia
T. Amédée, Histoire de la Gaule sous l'administration romaine, Paris, 1847.
| |||||
| |||||